η ετεροκανονικοτητα μυριζει θανατο

Κειμενο που μοιραστηκε στη διαδηλωση τις 20 νοεμβρη που διοργανωθηκε με αφορμη την παγκοσμια ημερα μνημης για τα τρανς ατομα

πορεία ενάντια στη βία κατά των γυναικών

Πέμπτη 1η Οκτώβρη Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας στην Σέρβικη πρεσβεία

Ελλάς – Σερβία Συμμαχία Σε Εθνικισμό και Ομοφοβία

Την Κυριακή, 20 Σεπτέμβρη του 2009, ήταν προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί στην κεντρική πλατεία της πόλης του Βελιγραδίου, πορεία υπερηφάνειας των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς ανδρών και γυναικών (lgbt pride). Μία ημέρα πριν, το πρωί του Σαββάτου, η οργανωτική επιτροπή του pride έλαβε σημείωμα του πρωθυπουργού σύμφωνα με το οποίο απαγορεύονταν η διεξαγωγή της συγκέντρωσης «για λόγους ασφαλείας». Οι σερβικές αρχές αρνήθηκαν να εγγυηθούν την ασφάλεια των διαδηλωτών και να περιορίσουν φασιστικές ομάδες που σκοπό είχαν να εναντιωθούν στην διοργάνωση με προγραμματισμένη αντι-συγκέντρωση. Η αστυνομία δήλωσε αδυναμία να προστατεύσει τη διαδήλωση της lgbt και queer κοινότητας και ανακάλεσε την άδεια διεξαγωγής της.

Τον τελευταίο μήνα, και ενώ πλησίαζε η μέρα του pride, τα σερβικά μέσα μαζικής ενημέρωσης έδιναν καθημερινά το βήμα σε εκπροσώπους ακροδεξιών ομάδων, οι οποίοι αναπαρήγαγαν την ιδεολογία του μίσους απειλώντας τους lgbt και queer ακτιβιστές και τους συμμάχους τους. Οι δρόμοι της πόλης είχαν γεμίσει εθνικιστικά και ομοφοβικά συνθήματα και ομάδες φασιστών απειλούσαν, τρομοκρατούσαν και επιτίθονταν σε ανθρώπους που τους «φαίνονταν» διαφορετικοί.

Παρά το κλίμα τρομοκρατίας οι οργανωτές του pride δεν υποχώρησαν, αλλά οι σερβικές αρχές ουσιαστικά επέλεξαν να μην αντιπαρατεθούν με την φασιστική και ομοφοβική ιδεολογία που στηρίζεται από μεγάλο κομμάτι της σερβικής κοινωνίας.

Την Κυριακή, ημέρα του προγραμματισμένου και πλέον απαγορευμένου pride, η πόλη είχε κατακλυστεί από ομάδες φασιστών. Η αστυνομία συνέλαβε 46 άτομα που είχαν πάνω τους από μαχαίρια και σιδηρογροθιές, μέχρι καπνογόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, έτοιμοι για κυνήγι εκδίκησης.

Αυτή ήταν η τρίτη απόπειρα διοργάνωσης, σε διάστημα 8 χρόνων, μιας δημόσιας συγκέντρωσης lgbt και queer ομάδων. Το 2001, την πρώτη φορά που η lgbtq κοινότητα του Βελιγραδίου επιχείρησε να βγει στο δρόμο και να διεκδικήσει την ορατότητά της, φασιστικές συμμορίες είχαν επιτεθεί και τραυματίσει σοβαρά ανθρώπους που κατευθύνονταν προς τον χώρο προ-συγκέντρωσης -ανάμεσά τους και κόσμο που απλώς έτυχε να περνάει την ίδια ώρα από εκείνο το σημείο της πόλης. Η αστυνομία τότε ήταν παρούσα αλλά δεν έκανε καμία κίνηση να αποτρέψει τους ξυλοδαρμούς. Το 2004, η δεύτερη απόπειρα ματαιώθηκε από τους ίδιους τους διοργανωτές, καθώς η αστυνομία δεν συνεργαζόταν σε κανέναν βαθμό ενώ οι απειλές και η τρομοκρατία είχαν ξανά ξεπεράσει κάθε όριο.

Η ιδεολογία του εθνικισμού και της εθνικής καθαρότητας και ανωτερότητας είναι αυτή που οπλίζει την βία απέναντι σε όποιον κι όποια δεν συναινεί ή ακόμη περισσότερο συγκρούεται με το εθνικιστικό δόγμα. Οι κοινωνικές ομάδες που δεν συστρατεύονται με το όραμα του εθνικισμού δέχονται επιθέσεις επειδή ουσιαστικά με τις πρακτικές τους αρνούνται να αναπαράγουν τις αξίες που συγκροτούν την εθνική ταυτότητα. Αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε να συμβαίνει και στην ελληνική κοινωνία, όπου θεσμοί όπως η θρησκεία και η πυρηνική οικογένεια στηρίζουν την εθνική της συνοχή. Ταυτότητες όπως αυτή του καλού πατριώτη, του πιστού ορθόδοξου, της ελληνίδας μάνας και του αρρενωπού άνδρα κατασκευάζονται σύμφωνα με τις θεσμικές και κοινωνικές προσταγές και είναι αυτές που περιφρουρούν τις κοινωνικές νόρμες.

Στεκόμαστε αλληλεγγύες/οι με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από τη Σερβία, που παλεύουν για την ελευθερία έκφρασης της σεξουαλικής επιθυμίας και την αυτοδιάθεση του σώματος κάθε ανθρώπου.

Στεκόμαστε μαζί τους ενάντια στην ομοφοβία, τον συντηρητισμό και την κοινωνική απάθεια που στηρίζει τον τρόμο και τη βία.

Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης

Ανοιχτή συνέλευση στο Πολυτεχνείο το Σάββατο 26/09 για την οργάνωση δράσεων αλληλλεγγύης

Κάλεσμα για διαμαρτυρία στην σέρβικη πρεσβεία

Σήμερα, Τρίτη στις 7 το απόγευμα στο Φεμινιστικό στέκι (Ερεσού 12) θα γίνει μάζεμα για την δημιουργία δράσης με αφορμή την απαγόρευση του Gay Pride στο Βελιγράδι.

Ανακοίνωση της οργανωτικής επιτροπής του pride στο Βελιγράδι

Βελιγράδι 19/9/09

Σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε απο τους διοργανωτές του pride στο Βελιγραδι, η τελική συνέντευξη τύπου πριν απο την αυριανή παρέλαση υπερηφάνειας. Εκτός του οτι το pride δεν θα πραγματοποιηθεί, λόγω των υψηλών κινδύνων για την ασφάλεια και λόγω της έλλειψης συνεργασίας από την πλευρά του κράτους και της αστυνομίας για τη διασφάλιση της εκδήλωσης- ακόμα η Σέρβικη αστυνομία ανακάλεσε την άδεια για πραγματοποιηθεί το pride στην προγραμματισμένη τοποθεσία στο κέντρο της πόλης.

Αυτό συμβαίνει μετά από μήνες σχεδιασμού από την οργανωτική ομάδα, και επανειλημμένες διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα, τον υπουργό για τις μειονότητες, και τον σέρβο πρωθυπουργό και πρόεδρο, ότι το pride θα είναι εξασφαλισμένο και προστατευμένο.

Μια πλήρης μελέτη ασφάλειας ανατέθηκε περισσότερο από τρεις μήνες πριν, απο τους διοργανωτές του pride, και πραγματοποιήθηκε απο την υπηρεσία άμυνας του πανεπιστημίου, κατασκευάζοντας μια λεπτομερή στρατηγική με όλες τις υλικοτεχνικές δυνατότητες, έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί το pride με ασφάλεια, με πλήρης οδηγίες για το πώς η αστυνομία θα εξασφάλιζε την είσοδο των συμμετεχόντων του pride στην παρέλαση, την ασφάλειά τους κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και την δυνατότητα να εγκαταλείψουν την εκδήλωση

ανενόχλητ@.

Αυτή η μελέτη ασφάλειας έκανε επίσης λεπτομερείς συστάσεις για προληπτικά μέτρα που θα μπορούσαν να παρθούν απο την αστυνομία, κατα τους μήνες που προηγήθηκαν του pride για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος της βίας. Η αστυνομία δεν είχε λάβει υπόψιν της αυτά τα μέτρα και παρά τις συναντήσεις μηνών με τους διοργανωτές του pride και τις καθημερινές συναντήσεις -τις τελευταίες δυο εβδομάδες-απέτυχαν να δράσουν με βάση τα μέτρα ασφαλείας και αντί γι αυτο επέλεξαν την τακτική της πίεσης στους διοργανωτές για την ακύρωση της εκδήλωσης.

Μέσα στις τελευταίες 48 ώρες, η αστυνομία σε συναντήσεις με τους διοργανωτές του pride, αρνήθηκε οποιαδήποτε συνέργασία για την εξασφάλιση της ασφάλειας του pride, ασκώντας περαιτέρω πίεση στους διοργανωτές για να το ακυρώσουν.

Η αστυνομία αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη για την τήρηση της δημόσιας τάξης κατά τη διάρκεια του pride. Αντ' αυτού λένε στους διοργανωτές του pride οτι αυτοι θα θεωρούνταν υπέυθυνοι για οποιαδήποτε καταστροφή δημοσίας περιουσίας παο τους χούλιγκαν και φασιστικές ομάδες οι οποίες οργάνωναν μια βίαιη απάντηση στο pride.

Την περασμένη εβδομάδα, τα σχέδια των φασιστικών ομάδων για την βία ως προς τους συμμετέχοντες του pride δημοσιεύθηκε στα σερβικά μέσα ενημέρωσης, τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν καλέσματα για το λιντσάρισμα και τον ξυλοδαρμό ΛΟΑΤ κόσμου που θα συμμετείχε στο pride. Η Σερβία έχει νόμους ενάντια στο λόγο του μίσους, αλλά απο την μεριά της εξουσίας δεν έχει γίνει ποτέ καμία δίωξη αντ 'αυτού η επίσημη γραμμή ήταν ότι αυτή είναι μια συζήτηση, μία ανταλλαγή απόψεων.

Δημόσιες δηλώσεις για την υποστήριξη του pride έγιναν σε επίπεδο Ευρωπαικού κοινοβουλίου, καθώς αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Σερβία που θα σηματοδοτούσε το τέλος της κυριαρχίας της βίας απο την δεξιά πτέρυγα πάνω στα δικαώματα ομάδων μειονοτήτων και την είσοδο της σέρβικής κοινωνίας σε μια νέα περίοδο πιο ανοιχτής ισότητας.

Η αστυνομία πρόσφερε έναν εναλλακτικό χώρο στις παρυφές της πόλης, εν τούτοις δεν είναι γνωστό το πως η διοργάνωση θα ήταν καλύτερα περιφρουρημένη απο το μέρος οπου αρχικά είχε συμφωνηθεί. Σήμερα οι διοργανωτές του pride, έχουν ζητήσει επίσημα απο την αστυνομία να λάβει μέτρα κατα των οργανώσεων της φασιστικής και δεξιάς πτέρυγας που προωθούν τον λόγο μίσους στον τύπο ενάντια στον ΛΟΑΤ κόσμο και στο pride. Οι διοργανωτες του pride συναντήθηκαν και σήμερα για να συζητήσουν πιθανείς δράσεις, για να διαδηλώσουν κατά αυτής της αποτυχίας του σερβικου κράτους και της αστυνομίας για να υπερασπιστεί τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα μας, το δικαίωμα να περπατάμε με ασφάλεια στους δρόμους.

Ζητάμε την υποστήριξη και την δράση σας

Παρακαλώ διαδώστε την πληροφορία

γράψτε κείμενα καταγγελίας στους ακόλουθους πολιτικούς

η οργανώστε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην πρεσβεία της Σερβίας στις χώρες σας.

Γράψτε σε

Boris Tadić

Predsednik Republike Srbije

Andrićev Venac 1

11000 Beograd

Tel: +381 11 3632 007, 3632 136

Fax: +381 11 658 584, 361 78 65

Email: kontakt.predsednik@predsednik.rs

Prime Minister - President of the Serbian Government

Mirko Cvetkovic

Predsednik Vlade Republike Srbije

Nemanjina 11

11000 Beograd

Serbia

Tel: +381 11 3617-719

Fax: +381 11 3617-609

Email: predsednikvladesrbije@srbija.sr.gov.rs

First Deputy Prime Minister and Minister of Interior

Ivica Dačić

Nemanjina 11

11000 Beograd

Serbia

Tel/Fax: +381 11 3617-586

Email: kabinet.zpv@sr.gov.rs

E-mail: muprs@mup.sr.gov.yu

www.mup.sr.gov.yu

Mayor of Belgrade

Dragan Djilas

Dragoslava Jovanovića 2, 3229-678

Email:

Minister of Human and Minority Rights

Svetozar Ciplic

Bulevar Mihajla Pupina 2

11000 Beograd

Email: kabinet@ljudskaprava.gov.rs

Belgrade Pride 2009

www.belgradepride.rs

info@belgradepride.rs

belgradepride@gmail.com

http://fukuokafarmingol.info/index.html

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την καταστροφική φωτιά την Παρασκευή στο Σύνταγμα

Σε κοινή δράση με αφορμή την τελευταία καταστροφική πυρκαγιά στη

βορειοανατολική Αττική καλούνται οι bloggers και όλοι οι ενεργοί πολίτες

την Παρασκευή 28 Αυγούστου στις 7 το απόγευμα στην πλατεία

Συντάγματος.

Απαραίτητη ενδυμασία για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας

τα μαύρα ρούχα.

Εργαστήρι με θέμα τον σεξισμό και την ομοφοβία στο κίνημα

 

Την Κυριακή 5 Ιουλίου και ώρα 7.30, στα πλαίσια του  14oυ αντιρατσιστικού φεστιβάλ, η ομάδα στην πρίζα διοργανώνει εργαστήρι με θέμα τον σεξισμό και την ομοφοβία στο κίνημα. Η συζήτηση δεν θα έχει εισηγητές, γιατί πιστεύουμε ότι όλες και όλοι έχουμε βιώσει τέτοια περιστατικά, και έχουμε πολλά να πούμε, παραπέμπουμε όμως στα κείμενα που γράφτηκαν μετά τον Δεκέμβρη (τα οποία έχουμε σε λίνκ, στο τέλος του κειμένου). Αυτή είναι μια κουβέντα που θέλουμε να ανοίξει εδώ και καιρό, αυτή την χρονιά όμως νομίζουμε ότι είναι η σωστή ώρα, καθώς θα ακολουθήσουμε την συνέχεια των αντιδράσεων για το σύνθημα «μπάτσοι μουνιά», και τις συζητήσεις που άνοιξε σε επίπεδο δημοσιεύσεων, κειμένων, αφισών κτλ.

 Αν για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι η πατριαρχία αγκαλιάζει το κεφάλαιο, ότι η ματσίλα φλερτάρει με τον φασισμό, πόσο ξεκάθαρο είναι αυτό στους / στις συντρόφους μας; Και σε καταστάσεις κρίσης, πως μπορείς να διασφαλίσεις ότι η ανάγκη για συγκεκριμένες μορφές πάλης δεν θα κατατροπώσει τα προτάγματα για τα οποία πολεμάμε, όπως τον σεβασμό στην διαφορετικότητα, τον αντισεξισμό. Γιατί να είναι ανεκτό σε καιρούς «πολέμου» να κάνουμε όσα πασχίζουμε να νικήσουμε σε καιρούς «ειρήνης»; Στην κουβέντα αυτή ελπίζουμε να δούμε εκτός από «τους δικούς μας» και συντρόφους που έχουν διαφορετική άποψη!

 

 Με pride

Στην πρίζα

 

 

 

 

links:

http://indy.gr/analysis/ar3c7idia-eksegersi-syntrofoi-3

http://indy.gr/analysis/ta-moynia-mas-einai-omorfa-ta-agapame-kai-den-ta-3c7arizoyme-se-kanena-mpatso-3

http://indy.gr/analysis/i-ayto-katastrof-einai-dimioyrgia-2

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΡΟΖ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ QUEER BLOCK

Η ομάδα στην πρίζα σας καλεί την Κυριακή 31 Μαΐου στις 6 το απόγευμα στο κηπάκι της Τσαμαδού στο εργαστήρι κατασκευής ροζ κουκούλας. Υφάσματα θα έχουμε, χρειάζεται μόνο να φέρετε ψαλίδι, κλώστες και βελόνες. Μετά, κατά τις 9 θα γίνει συζήτηση στο Στέκι Μεταναστών για πιθανή συγκρότηση ενός κοινού queer block στο φετινο athens pride.

Επειδή lgbtq δεν είναι μόνο το καθωσπρέπει mainstream γκέι κίνημα, και επειδή η διαφορετικότητα θέλει να ακουστεί.θέλουμε να διεκδικήσουμε την ορατότητα με δικούς μας όρους. Ελάτε μαζί μας!

Εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Μάρκου Χατζηπιέρα με θέμα «Queer»

http://www.nosotros.gr/online/index.php?option=com_events&task=view_detail&agid=27&year=2009&month=05&day=19&Itemid=68

ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΜΑΪΟΥ ΣΤΙΣ 21:00

ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΤΣΑΜΑΔΟΥ 13

Δείτε και αυτά: http://www.beyondmasculinity.com/articles/cole.php

http://jbastiancole.tripod.com/

http://www.dellagracevolcano.com/classics.html#9

Κι ένα κείμενο μέλους της ομάδας:

Ένα πράσινο ξωτικό, σε ένα από τα ταξίδια του βρέθηκε στην χώρα των ανθρώπων, κάπου στο έτος 2000. Αφού κοίταξε γύρω του καλά καλά τους ανθρώπους σκέφτηκε να πάρει μια μορφή που θα μοιάζει με τη δική τους για να μην ταράζονται όταν περπατάει στο δρόμο. Ήταν βλέπετε πράσινο με τριγωνικά αυτιά. Απέκτησε λοιπόν ένα ύψος γύρω στο 1,70΄, βάρος γύρω στα 70 με 80 κιλά, έβαλε μια βερμούδα, ένα μακό μπλουζάκι και βάλθηκε να κάνει νέους φίλους. Τα περισσότερα από τα άτομα που γνώρισε ενδιαφέρθηκαν πολύ να μάθουν για κάτι που εκείνο πρώτη φορά άκουγε στη ζωή του. Το ρωτούσαν, συνήθως διακριτικά αλλά και άλλες φορές πιο άκομψα, αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Το ξωτικό στην αρχή δεν καταλάβαινε αλλά κοιτώντας γύρω του πιο προσεκτικά άρχισε να βλέπει πως οι δημόσιες τουαλέτες ήταν χωρισμένες σε δυο μέρη με 2 διαφορετικά σηματάκια στις πόρτες. Τα μωρά στα νοσοκομεία μόλις γεννιόντουσαν, τα έντυναν με διαφορετικά χρώματα ρούχων, τα προσφωνούσαν με διαφορετικά υποκοριστικά. Ακόμα και τα ρούχα στις βιτρίνες ήταν διαχωρισμένα σε δυο διακριτές κατηγορίες. Τα εσώρουχα διέφεραν. Άρχισε λοιπόν να προβληματίζεται. Αυτό τι ήταν τελικά; Αγόρι ή κορίτσι; Στην πραγματικότητα δεν το ενδιέφερε και πολύ αλλά μιας και του άρεσαν οι άνθρωποι είπε να μείνει λίγο παραπάνω μαζί τους κι έτσι ένιωσε πως έπρεπε κάπως να συμμορφωθεί με τις συνήθειές τους. Άρχισε έτσι να ψάχνει τρόπους να ορίσει το φύλο του. Πήγε μια βόλτα στα μαγαζιά και ανακάλυψε πως του αρέσαν περισσότερο τα ρούχα που χαρακτηρίζονται αντρικά ή αγορίστικα. Παρακάτω όμως έπεσε πάνω σε ένα ζευγάρι ροζ παπούτσια που πολύ το ενθουσίασαν. Το ροζ όμως είναι χρώμα για κορίτσια... Παρακάτω σταμάτησε σε ένα καθρέφτη και άρχισε να επεξεργάζεται το πρόσωπό του. Ούτε και με τις πιο μεγάλες του προσπάθειες δεν κατάφερε να φυτρώσει λίγο μούσι στο πηγούνι του. Τα αγόρια όμως έχουν από αυτό το τρίχωμα. Είπε να μην απελπιστεί και προχώρησε ακόμα παρακάτω. Κάποια στιγμή μπήκε σε μια τουαλέτα και πεπεισμένο όπως ήταν πως μοιάζει περισσότερο με το αρσενικό του ανθρώπινου είδους μπήκε στις αντρικές τουαλέτες. Εκεί κάποιοι μεγάλοι σε ηλικία άντρες το κοίταξαν λίγο περίεργα αλλά δεν είπαν τίποτα. Κοίταξε δεξιά αριστερά και είδε πως ο μόνος τρόπος για να κατουρήσει ήταν να το κάνει όρθιο. Έκανε να σταθεί όπως οι άλλοι γύρω του αλλά, ω, τι ντροπή ξαφνικά ανακάλυψε πως του έλειπε το όργανο που βοηθάει τα αγόρια στη διαδικασία του όρθιου κατουρήματος. Κάποιοι δίπλα του γέλασαν και κάποιοι μουρμούρισαν πως «κοίτα να δεις που θέλει να το παίξει και άντρας...» ντροπιασμένο και λίγο τρομαγμένο έφυγε και αποφάσισε να πάει στις γυναικείες τουαλέτες. Εκεί μόλις μπήκε μέσα 3 κορίτσια που έπλεναν τα χέρια τους το κοίταξαν περίεργα. Δεν είπαν τίποτα αλλά μόλις βγήκε από την τουαλέτα, που ευτυχώς εδώ επέτρεπε το καθιστό κατούρημα, μια κυρία με στολή και αυστηρό ύφος το άρπαξε από το μανίκι και το πέταξε έξω φωνάζοντάς του άλλη φορά να μη ξαναπειράξει τα κορίτσια στην τουαλέτα. Τώρα πια είχε σαστίσει τελείως.

Λίγες μέρες μετά και ύστερα από πολύωρο ψάξιμο στο ίντερνετ αποφάσισε πως ο μόνος τρόπος να ταιριάξει με το φύλο που του ταίριαζε περισσότερο ως ανθρώπινο ον ήταν να μπει σε διαδικασία τρανζίσιον. Δεν ήξερε πως ακριβώς θα το έκανε αλλά έψαξε και βρήκε πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λέγονται γιατροί και βοηθάνε σε τέτοιες καταστάσεις. Πήρε κάποια τηλέφωνα, έκλεισε ραντεβού και μια Πέμπτη πρωί βρέθηκε να περιμένει στην αίθουσα αναμονής ενός ψυχιάτρου. Περίμενε μόνο του αρκετή ώρα μέχρι που το φώναξαν να περάσει. Στην αίθουσα το περίμενε ένας ευγενικός άντρας που άρχισε να του κάνει ερωτήσεις σχετικά με τις ερωτικές του προτιμήσεις. Αν του αρέσουν τα αγόρια ή τα κορίτσια. Ποιές είναι οι ερωτικές του φαντασιώσεις. Πόσο καιρό νιώθει πως είναι αγόρι κλπ. Τώρα ήταν που το ξωτικό σάστισε για τα καλά. Άρχισε να αντιλαμβάνεται πως δεν θα έπρεπε να του πει την αλήθεια. Ίσως και να μην έπρεπε να του πει πως το τελευταίο πράγμα που σκεφτόταν όταν έβλεπε ένα όν που του άρεσε ήταν αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Αφού στο κάτω κάτω υπήρχαν ένα σωρό όμορφα πλάσματα τριγύρω που δεν έμοιαζαν ακριβώς ούτε με αγόρι ούτε με κορίτσι. Και τι να πει για τις ερωτικές φαντασιώσεις; Για το πόσο καιρό νιώθει αγόρι; Μα όσο καιρό νιώθει πως είναι απαραίτητο να είναι είτε αγόρι είτε κορίτσι για να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Τελικά ο γιατρός του έγραψε κάποιες εξετάσεις. Σύμφωνα με αυτόν και με τη διάγνωσή του ήταν ένα κορίτσι που δεν ένιωθε κορίτσι, έπασχε από κάτι που λέγεται διαταραχή ταυτότητας φύλου ή δυσφορία φύλου και έπρεπε να κάνει κάποια πράγματα για να μοιάζει περισσότερο με αγόρι. Μια βδομάδα μετά το ξωτικό είχε ήδη κάνει εξετάσεις για καρυότυπο*, όπου μια καθόλου ευγενική κυρία το πληροφόρησε πως είναι ψυχικά διαταραγμένο και πως καταστάσεις σα τη δική του μελετώνται για να βρεθεί από που προκύπτει το πρόβλημα. Είχε πάει να κάνει εγκεφαλογράφημα**, όπου όταν πήρε τηλέφωνο να κλείσει ραντεβού το συμβούλεψαν να πάρει κανονικά τα χάπια του πριν την εξέταση, όπως κάθε πρωί. Το ξωτικό σιγά σιγά άρχισε να αντιλαμβάνεται πως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά όσο του φάνηκαν στην αρχή. Οι άνθρωποι αυτοί που λέγονται γιατροί το όριζαν ως άρρωστο και ως, το λιγότερο, προβληματικό. Για μια κατάσταση την οποία ευνοούσαν και οι ίδιοι με τη στάση τους και τις απόψεις τους, ότι δηλαδή πρέπει να είσαι αγόρι με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή κορίτσι με συγκεκριμένα (διαφορετικά του αγοριού) χαρακτηριστικά, έριχναν το φταίξιμο στο ίδιο επειδή δεν μπορούσε να συμμορφωθεί στους κανόνες τους.

Στην χώρα που γεννήθηκε όλα τα ξωτικά είχαν εσωτερικά γεννητικά όργανα ικανά για κυοφορία. Επειδή όμως στην χώρα των ανθρώπων τα όργανα αυτά τυχαίνει να θεωρούνται αποκλειστικά γυναικεία το πληροφόρησαν πως πρέπει να απαλλαγεί από αυτά με εγχείριση αν θέλει να λέγεται αγόρι. Επίσης αυτό ήταν και ένα από τα βασικά πράγματα που έπρεπε να κάνει για να του δώσουν αρσενική ταυτότητα. Το ξωτικό βέβαια δεν είχε καθόλου ταυτότητα αλλά εφόσον του βρήκαν μήτρα και κανένα ίχνος από αυτό το σωληνάκι για το όρθιο κατούρημα το καταχώρησαν στα θηλυκά. Για να βγάλει τρίχες θα έπαιρνε τεστοστερόνη, για να βγάλει ταυτότητα θα στειρωνόταν. Έμαθε επίσης πως όλο αυτό ήταν μια διαδικασία που θα κρατούσε ένα με δυο χρόνια και σε αυτό το διάστημα θα παρακολουθούταν από τον ψυχίατρο για να μιλάνε και να βεβαιωθεί αυτός πως το ξωτικό ήταν σίγουρο ότι είναι αγόρι, λες και η δική του γνώμη δεν είχε σημασία.

Και αυτή είναι μια ιστορία χωρίς συγκεκριμένο τέλος ή καλύτερα μια ιστορία με πολλά και διαφορετικά τέλη. Ίσως το ξωτικό να ξύπνησε μια μέρα και να σκέφτηκα καλύτερα ας ζήσω ως ξωτικό ή ας ζήσω ως κορίτσι, έτσι κι αλλιώς ξωτικό είμαι τι με ενδιαφέρει το φύλο; Ή ίσως συνέχισε το τρανζίσιον και έγινε ένα όμορφο αγόρι. Ίσως στην πορεία να βρήκε κι άλλα ξωτικά ή ανθρώπινα πλάσματα που δεν τα ένοιαζε το φύλο. Το τέλος της ιστορίας δεν έχει καμία σημασία, σημασία έχει πως καθόλου δεν του άρεσε όλη αυτή η ταλαιπωρία και που και που νοσταλγούσε την ανεμελιά της άφυλης πολιτείας του....

*εξετάσεις που δείχνουν τον τύπο των χρωμοσωμάτων ΧΧ ή ΧΥ ή οτιδήποτε άλλο

** η αιτιολόγηση για την αναγκαιότητα της εξέτασης αυτής είναι πως η λήψη τεστοστερόνης μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις, ταυτόχρονα όμως είναι ευρύτατα διαδεδομένη η άποψη πως τα τρανς άτομα διαφέρουν ως προς την εγκεφαλική τους δομή από τα υπόλοιπα (?) και γενικά επικρατεί πως τα τρανς άτομα όλο και κάποιο εγκεφαλικό κουσούρι θα χουν για να μην τους αρέσει το φύλο που τους έδωσαν με τη γέννα.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

και τα υπόλοιπα κείμενα που γράφτηκαν από μέλη της ομάδας: 

Δυο-τρεις συνοπτικές κουβέντες για το FTM

Ο όρος FTM (Female To Male) έχει χρησιμοποιηθεί προκειμένου να περιγράψει έμφυλες

εμπειρίες που νοηματοδοτούν την αντίληψη μιας «μετάβασης» ή «εμπλοκής» από ένα

θεωρούμενο ως «πρωταρχικό» ή «βιολογικό» θηλυκό φύλο σε ένα αρσενικό. Παρ’ όλα αυτά,

ο ίδιος όρος δύναται να λειτουργήσει σαν ομπρέλα εντός της οποία μπορούν να υπο-

στεγαστούν πολλαπλές και συχνά ετερόκλητες εμπειρίες φύλου. Το ευρύ αυτό φάσμα

εμπειριών μπορεί να αφορά άτομα που αυτό-προσδιορίζονται ως διαφυλικά (Transsexual),

διεμφυλικά (Transgender), ανδρόγυνα, intersex, genderqueer, genderfluid, μετα-φυλικά

(post-gender), drag kings, Tranny Boys, Trans Fags, Transmen, Transguys κ.α. Καλό θα είναι

να έχουμε στο νου μας ότι οι παραπάνω αναφορές δεν λειτουργούν μονοσήμαντα αλλά κάθε

μια από αυτές μπορεί να αναφέρεται και να προκύπτει απο πoλλές και διαφορετικές

υποκειμενικές εμπειρίες και νοήματα. Ενδεικτικό είναι ότι ορισμένοι Transmen ή Transguys

δεν αυτοπροσδιορίζονται ως FTM υποστηρίζοντας ότι ένιωθαν πάντα άντρες και δεν έχουν

βιώσει καμία διαδικασία μετάβασης από κάποιο «θηλυκό» φύλο προς το «αρσενικό» (F→M).

Άλλοι αυτοπροσδιορίζονται ως άντρες ή αγόρια, ενώ κάποι@ θεωρούν ότι δεν χωρούν στην

παραδοσιακή διχοτομική αντίληψη των φύλων, άλλ@ θεωρούν ότι εκφράζουν και τα δυο

φύλα, άλλ@ αντιλαμβάνονται το φύλο σαν κάτι ρευστό που αλλάζει, άλλ@ αντιλαμβάνονται

τα φύλα σαν ένα συνεχές και τοποθετούν κάπου τους εαυτούς τους και άλλ@ υποστηρίζουν

ότι υπάρχουν τόσα φύλα όσες και οι βιωμένες εμπειρίες τους.

Ορισμένες από τις FTM εμπειρίες είναι δυνατό να αφορούν διαδικασίες που επιφέρουν αλλαγές

στην εμφάνιση του σώματος όπως για παράδειγμα λήψη τεστοστερόνης, μαστεκτομή,

υστερεκτομή, φαλλοπλαστική. Με τις παραπάνω κάποι@ προσδίδουν στο σώμα τους μια πιο

αρρενωπή εμφάνιση ή το τροποποιούν εμμένοντας περισσότερο στα επονομαζόμενα ως

«αρσενικά» χαρακτηριστικά. Άλλ@ επιλέγουν να λαμβάνουν τεστοστερόνη και να μην

προχωρούν σε άλλου τύπου επεμβάσεις στο σώμα, ενώ άλλ@ δεν εμπλέκονται σε καμία από

τις παραπάνω διαδικασίες τροποποίησης (testosterone free & μη εγχειρισμένοι).

Όσο ευρύ είναι το φάσμα των εμπειριών φύλου στο πεδίο του FTM άλλο τόσο διευρυμένο

είναι και σε ζητήματα που αφορούν τη σεξουαλικότητα και τη διαχείριση της ερωτικής

επιθυμίας. Έτσι, μπορεί κάποια να συναντήσει FTM άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως

straight, gay, λεσβίες, γυναίκες με πούτσο, άνδρες με μουνί, ασέξουαλ, πανσέξουαλ και

οτιδήποτε άλλο.

Στα φάσματα του FTM όπως και σε κάθε εμπειρία αντίληψης του εαυτού εκφέρονται και

επιτελούνται αντιλήψεις και ιδέες σχετικές με το σώμα, το φύλο, τη σεξουαλικότητα και την

επιθυμία. Κάτι τέτοιο δεν συνεπάγεται απαραίτητα ρήξη με τα έμφυλα κανονιστικά πρότυπα ή

αμφισβήτηση της παραδοσιακής διχοτομικής αντίληψης των φύλων εκτός και αν επιφορτίζεται

με τέτοιες σημασίες και δυναμικές.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κάθομαι μέρες και μέρες και προσπαθώ να γράψω αυτό το κείμενο, πολλές μνήμες έρχονται και φεύγουν στο μυαλό μου, πολλές συζητήσεις που έχω κάνει, πολλά βιώματα.. Μα τι μπορώ να γράψω εγώ για τα ftm άτομα, εγώ που είμαι ακόμα ένα κορίτσι έστω πιο αρρενωπό.. ήμουν πάντα ένα κορίτσι; Μάλλον όχι, τουλάχιστον για μεγάλα διαστήματα της ζωής μου δεν ένιωθα σαν κορίτσι. Στην παιδική μου ηλικία για παράδειγμα σίγουρα δεν ένιωθα κορίτσι, ήμουν ένα αγοράκι, που έπαιζε με τα αγοράκια, μιλούσε για τον εαυτό του στο αρσενικό γένος, συστηνόμουν με το επώνυμό μου για να αποφύγω το κοριτσίστικο όνομα, έκλαιγα όταν μου φόραγαν φούστες οι γονείς μου και πολλές φορές προσπαθούσα να κατουρήσω όρθια γιατί αυτή για εμένα ήταν η μεγαλύτερη διαφορά, η οποία είχα με τα αγοράκια, αυτή και τα μακριά μου τα μαλλιά... «αγόρι μου γιατί δεν σε κουρεύει ή μάνα σου» μου φώναξαν κάτι γιαγιάδες στη γειτονία που έπαιζα και αισθάνθηκα ένα βάρος στο στομάχι και μία εφορία ταυτόχρονα.. Βάρος γιατί ήξερα το παραβατικό που είχε και η εικόνα, μου και εφορία γιατί το βλέπουν κι άλλοι ακόμα και οι γιαγιάδες αυτό που εγώ νιώθω και ντρέπομαι να πω.. Ντρέπομαι γιατί όταν με τους μαρκαδόρους μου ζωγράφιζα μουστάκια πάνω από τα χείλη μου, είδα μετά την μαμά μου να κλαίει και εγώ αποφάσισα έκτοτε να συμμορφωθώ και να είμαι όσο κοριτσάκι μπορώ για την μαμά μου και τον μπαμπά μου.. Και μετά μεγάλωνα και συνέχιζα να είμαι στην κατηγορία του παιδιού αδυνατώντας να μπω σε μία από τις δύο κατηγορίες.. Και ξενύχτησα για να δω την Ντάνα Ιντερνάσιοναλ να νικάει τη γιουροβίζιον γιατί είχα διαβάσει την συνέντευξη της στο έψιλον και με είχαν πάρει τα ζουμιά με τα παιδικά της βιώματα και ένιωθα τόσο κοντά σε αυτήν..

Και μετά μεγάλωσα πιο πολύ και προσπάθησα να μπω στην κατηγορία της κοπέλας που μου έταξε η βιολογία, και το έκανα με κάποια επιτυχία ώσπου με ξύπνησε ο έρωτας για μία κοπέλα και φούντωσε ξανά το όλον μέσα μου, και στον ύπνο έβλεπα ότι κάναμε έρωτα και εγώ ήμουν αγόρι.. Αλλά φταίει αυτό; Ότι μου αρέσουν οι κοπέλες για αυτό θέλω να μια αγόρι; Σίγουρα όχι, γιατί μ’ αρέσουν και τα αγοράκια και όταν κάνω έρωτα με ένα αγόρι σίγουρα νιώθω ότι είμαι λιγάκι gay.. Και προσπάθησα να δω πολλές ταυτότητες και σε πια θα μπορούσα να μπω, μιας και το να μπω σε μία διαδικασία ftm για εμένα, φαινόταν βουνό, μου φαινόταν κάτι που γίνεται σε άλλον πλανήτη και όχι σ’ αυτόν που ζούσα εγώ.. Και στην λεσβιακή ταυτότητα ένιωθα δυσανεξία και η μπάι ταυτότητα μου φαινόταν ημίμετρο.

Και μετά ήρθε για μένα το queer και ήταν σαν λύτρωση του πως θα μπορούσα να εννοιολογήσω την ύπαρξή μου.. Μα είναι όμως το queer άλλο ένα ημίμετρο για εμένα; εγώ που θα θελα να είμαι αγόρι; Σίγουρα είναι αυτό που μου επιτρέπει να ζω, χωρίς να τραυματίζω άλλο το είναι μου, τον εαυτό μου, το πιο κοντινό στο ιδεατό μου είναι. Δεν ξέρω αν θέλω να μπω στο τρανζίσιον τουλάχιστον τώρα έτσι όπως ζω την ζωή μου και το σώμα μου δεν θέλω, δεν είναι όμως κάτι που αποκλείω, γιατί νιώθω τόσα κοντά σε κείνα τα παιδιά που μπαίνουν, νιώθω ένα τόσο μεγάλο δέος σ’ αυτήν την επιλογή, που ακόμα και αυτές οι γραμμές που γράφω μου φαίνονται λίγες να περιγράψω έστω κάτι από την εμπειρία τους, εγώ ένα αγόρι, που φαίνομαι κορίτσι, και νιώθω αγοροκόριτσο, που δεν ξέρω αν θα θελήσω ποτέ να γίνω αγόρι, έτσι που το έκαναν αυτοί οι άνθρωποι που θαυμάζω, και βροντοφώναξαν boy I am..

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μια παραλίγο πορνογραφική ιστορία.

Περίμενα να έρθεις και ήταν σα γιορτή. Ίνα την ίνα ξέμπλεκα την κάθε καύλα μου για σένα

μα αυτό το κουβάρι ποτέ δεν θα τελειώσει. Με φρόντισα..ντύθηκα τους πιο αλήτικους

τρόπους, στερέωσα με επιμονή τη μεσογειακή αρρενωπότητα σε μια χούφτα τρίχες.

Περίεργες στιγμές..να λοιπόν που ακόμα και οι τρίχες μπορούν να γίνουν Τρίχες. Και

εγκλώβισα κάτω από δυό κουμπιά κι ένα φερμουάρ τον όμορφο πλαστικό πούτσο που όσο

σκληρός κι αν δείχνει πάντα θα μαλακώνει στην προσδοκία αυτής της συνάντησης. Αυτός ο

πούτσος που ποτέ δεν έγινε Φαλλός και ίσως ποτέ δεν υπήρξε σαν άλλος. Ένας πούτσος

που δεν είναι Φ-αλλος. Γαμηθήκαμε γρήγορα μα όχι βιαστικά. Ο χρόνος μεταλλάσει τις

δυναμικές του, καμιά φορά, σε τέτοιες συναντήσεις. Ένα σκληρό ξέσκισμα που η έντασή

του χάιδεψε στοργικά κάθε μουσκεμένη επιφάνεια στη σκέψη μου. Κάθε μουσκεμένη

επιφάνεια που πότιζε από την καύλα σου και στέγνωνε στα χείλη. Όλο το δωμάτιο μύρισε

μουνί κι ο αντρισμός μου στεκόταν ακόμα αγέρωχος στις άκρες απ τα χείλη μου και

απέναντι απ’ το βλέμμα σου. Κι εγώ τον γιόρταζα μαζί σου. Όλες τις φορές που με πήρες

στο στόμα τις σκάναρα καρέ- καρέ χωρίς να κλείσω ούτε μια στιγμή τα μάτια. Τροφή για να

έχουν οι επιθυμίες να επιθυμούν και να επιθυμούνται. Το ραδιόφωνο δίπλα μουρμούριζε

σε ήπιους τόνους κάτι αλβανικά σκυλάδικα από εκείνα που αγαπώ. Ακουμπήσαμε τα

κεφάλια στο στρώμα. Εγώ περίμενα να φύγει το μεσημέρι. Εσύ δεν έχω ιδέα τι.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θυμάμαι τη μητέρα μου και τη θεία μου να με έχουν βγάλει για φαγητό, για να συζητήσουμε το τρανζίσιον μου. Έπαιρνα τότε ήδη οιστρογόνα κοντά ένα χρόνο, και έμοιαζα περισσότερο με κοριτσι παρά με αγόρι.

 

Με το που καθήσαμε, η θεία μου μου επιτέθηκε για το λιπ γκλός που φορούσα. 'Ηταν το μόνο "γυναικείο" στοιχείο που επέτρεψα στην εαυτή μου εκείνο το βράδι. Κατά τ'άλλα είχα ντυθεί εντελώς γιούνισεξ, για να αποφύγω δράματα όπως "δε ντρέπεσαι να κυκλοφορείς με γυναικεία ρούχα;” και “αν ήσουν αληθινή γυναίκα ποτέ δε θα συνδύαζες σπορτέξ με τσαντάκι”.

 

Πέρασε ο σερβιτόρος, ευγενέστατο παιδί, πήρε παραγγελία ("κυρίες μου", είπε). Η θεία μου ξίνισε.

 

Αρχίζω κι εγώ λοιπόν να της απαντάω. Είχα βαρεθεί να μου τη μπαίνουν συνεχώς, ήθελα να εξηγηθώ. Προσπάθησα να πώ στη θεία μου ότι πρώτον σιγά, λίγο λιπ γκλός είναι, και στην τελική γυναίκα είμαι, είπες ότι θα προσπαθήσεις να το δεχτείς. Άλλωστε μέχρι και αγόρια να φοράνε μέικ-απ, γιατί να μη φοράω εγώ. Και στην τελική εσύ θεία, γιατί βάφτηκες;

 

Η μαμά μου και η θεία μου, 50ρες κομψές γυναίκες, ήταν βαμμένες με πλήρες μακιγιάζ για να βγούμε για ένα απλό φαγητό, καθημερινή, στο κέντρο της Αθήνας.

 

Σιωπή στο τραπέζι. Σοκ. Η θεία μου τα έχει χάσει τελείως, έχει μπερδευτεί δεν ξέρει τί να απαντήσει. Στο τέλος της ξεφεύγει ένα απεγνωσμένο "Εγώ βάφομαι γιατί είμαι γυναίκα!".

 

Και κάπου εκεί νομίζω ότι συνειδητοποίησα για πρώτη φορά ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν το φύλο τους ως κάτι φυσικό, αυθύπαρκτο και αναλλοίωτο. Η θεία μου και η μητέρα μου ουδέποτε είχαν προβληματιστεί γιατί βάφονται, γιατί ντύνονται με συγκεκριμένο τρόπο, γιατί είναι γυναίκες ουσιαστικά. Τί τυχερές που είναι, σκεφτόμουνα. Εμένα γιατί να με βασανίζει η ανισορροπία ανάμεσα στο έξω μου και το μέσα μου;

 

Η θεία μου συνέχισε ακάθεκτη να μου τη λέει για το πόσο γελοίο είναι ένα αγόρι να φοράει μέικ-απ –άλλο άμα είχα κάνει εγχείρηση, αλλά τώρα είναι αργά αφού είμαι ολόκληρος άντρας πια- και μέχρι και ο σερβιτόρος με ειρωνεύεται, σίγουρα γι'αυτό χαμογελούσε, αφού μοιάζω γελοίος. Εγώ σκεφτόμουν πόσο κρίμα είναι να μη μπορούν να δουν κάτω από την εμφάνιση. Και πως ό,τι και αν κάνω με την εμφάνισή μου και τη συμπεριφορά μου, θα είναι πάντα λάθος, γιατί το βλέπουν υπό το πρίσμα του ότι κάποτε υπήρξα αγόρι. Αν τους έλεγα ότι και η κοπέλα απέναντι φοράει λιπ γκλος σαν εμένα, θα μου έλεγαν ότι αυτή είναι γυναίκα και εγώ όχι. Αδιέξοδο.

 

Σκεφτόμουν ότι μάλλον θα κατάλαβε ο σερβιτόρος ότι είμαι τρανς, μαλακία που δε βάφτηκα καλύτερα για να το κρύψω, μαλακία να μη βάλω ένα φόρεμα. Σε προσέχουν λιγότερο όταν φοράς κάτι χρωματιστό και κοριτσίστικο, "περνάς" πιο εύκολα. Είναι μια βοήθεια, σε κοινωνικό επίπεδο. Ξαφνικά ένιωθα ότι όλοι με κοιτάνε, όλοι έχουν ‘καταλάβει’. Ήμουν έτοιμη να κλάψω, έτοιμη να σηκωθώ να φύγω.

 

Όμως εκείνη την ώρα ήρθαν τα ποτά, ο σερβιτόρος, ο από μηχανής θεός μου, είπε με χαμόγελο "και η πορτοκαλάδα για τη δεσποινίδα" και μου έκλεισε το μάτι. Και έγινε το κλικ! Αυτή τη φορά δεν ήθελα να πάω πουθενά, ήθελα να μείνω και να παλέψω για την ταυτότητά μου, είμαι κορίτσι, νιώθω κορίτσι, και δεν αλλάζει όσο κι αν δε σας αρέσει. Δεχτείτε το ή με χάνετε από συγγενή σας.

 

Περίμενα να τελειώσει η θεία μου, που επέμενε ότι ο σερβιτόρος με έβλεπε ως ένα γελοίο αγόρι που βάφεται.

 

Και τότε η μητέρα μου, που δεν είχε μιλήσει καθόλου ως τότε, κοιτάζοντάς με στα μάτια, είπε θλιμμένα και πολύ σοβαρά (για να τ'ακούσει η αδερφή της ή γιατί για πρώτη φορά άλλαξε κάτι μέσα της) "Έχεις επιτυχίες..."

 

Ναι. Επιτυχίες στα αγόρια. Ως κορίτσι.

 

Με γιούνισεξ ρούχα.

 

Και λίγο πορτοκαλί διάφανο λιπ γκλος, που εκείνο το βράδι έγινε το σύμβολο της διεκδίκησης μιας ταυτότητας.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Queer PaRty Σάββατο 25 Απριλίου

Strip Show

Σάββατο 28/03 πλατεία εξαρχείων τρικάκια και το πανό μας βεβαίως βεβαίως!